พลิกวิกฤตสาวนักช้อป!

เมื่อตู้เสื้อผ้าเต็มไปด้วยของชิ้นโปรด แถมในมือก็ยังมีของชิ้นใหม่ที่เพิ่งซื้อมา คุณปราณี พุ่มกัน จึงคิดว่าคงต้องปล่อยของกันบ้าง เธอเลือกที่จะหยิบกางเกงยีนส์ขาสั้นที่เธอชอบซื้อมากที่สุดแต่ไม่ค่อยได้ใส่ออกมาขาย นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นของอาชีพเสริมที่เธอจะทำทุกวันหลังเลิกงาน


รื้อตู้เสื้อผ้าเพื่อสร้างรายได้
"ต้องยอมรับก่อนเลยค่ะว่าเป็นคนชอบชอปปิงมาก วันหนึ่งก็ขอให้ได้ดู ขอให้ได้ซื้อ เสื้อผ้าบางตัวซื้อมาพอถึงบ้านก็ใส่ไม่ได้ จะเอาไปคืนเขาก็ไม่รับคืน ยิ่งเป็นพวกกางเกงขาสั้นแล้วละก็... ขอบอกเลยว่าดูดเงินพี่ไปได้เยอะแล้ว แต่ด้วยสรีระของพี่ที่เป็นคนอวบนิดๆ (หัวเราะ) เวลาร้านไม่ให้ลองพี่ก็จะซื้อมาเลย พอซื้อมาก็มักจะติดต้นขาบ้าง ติดสะโพกบ้าง พี่ก็เลยไม่ได้ใส่ กองอยู่ในตู้เสื้อผ้าจนมันมากขึ้นทุกวัน พี่เลยคิดว่าคงจะต้องเอาของที่เรามีไปขายบ้างแล้วล่ะ ตอนนั้นรวบรวมกางเกงยีนส์ขาสั้นในตู้เสื้อผ้าทั้งที่ใส่แล้ว และยังไม่ได้ใส่เกือบ 50 ตัว พี่ตกใจมากที่เรามีเยอะขนาดนี้ เลยรีบหาที่ขายของ ทำเลแรกที่พี่คิดคือ สยาม"



ทำเลทองมันไม่ ง่ายอย่างที่คิด
"สยาม ถือเป็นจุดศูนย์กลางแฟชั่นของคนกรุงเทพฯ คนผ่านไปผ่านมาหลายพันคนต่อวัน อีกอย่างที่ทำงานพี่อยู่ใกล้สยามมาก เลิกงานเสร็จก็แค่เตรียมของมาขายใกล้ๆ พี่เป็นคนชอบช้อปอย่างที่บอกไป ก็มักจะเจอคนมาปูผ้าขายของแถวริมถนนที่สยาม พี่เลยลองถามแม่ค้าพ่อค้าแถวนั้นดู จนรู้ว่าสยามแบ่งเป็นสามช่วง คนที่ดูแลก็จะมี 3 คน และค่าที่ก็ไม่แพง อยู่ที่ 150 บาท ขายได้ตั้งแต่สามทุ่มถึงห้าทุ่ม แต่ที่ขายเต็มหมดแล้ว ถ้าจะขายก็ต้องมานั่งรอร้านที่เขาขายประจำไม่มา ซึ่งพี่คิดว่ามันเสี่ยงมากที่จะต้องมาลุ้นรอขาย แต่โชคก็เข้าข้าง น้องที่พี่รู้จักเขาขายประจำอยู่ที่นี่ และเขากำลังจะเลิกขายของ เขาเลยโทรมาบอกให้พี่ขายต่อได้ ซึ่งทำเลที่ขายดีมากเพราะอยู่ตรงกลางๆ โซน"



ตะลุย โรงเกลือเพื่อลดต้นทุน
"กางเกงที่ร้านจะเป็นกางเกงยีนส์มือสอง ช่วงแรกๆ ก็จะเป็นกางเกงของพี่เอง แต่พอใกล้หมด พี่ก็ต้องหาของมาเพิ่ม พี่เริ่มติดต่อเพื่อนที่เขานำของมาจากตลาดโรงเกลือ เขาให้พี่ซื้อกางเกงยีนส์ขาสั้นต่อเขาตัวละ 100 บาท พี่คิดว่ามันแพงเกินไป เพราะของที่ร้านพี่จะขายอยู่ที่ 170 บาท กำไร และค่าเหนื่อยจะไม่คุ้ม พี่เลยลองไปที่ตลาดโรงเกลือด้วยตัวเอง ไปแบบคนไม่รู้จริงๆ เดินหาสิ่งที่ต้องการเกือบหมดวัน จนมีคนท้องที่พาพี่ไปเจอแหล่งกางเกงยีนส์ในโรงเกลือ พี่ไม่เลือกซื้อของมาเป็นกระสอบ พี่ว่ามันเสี่ยงเกินไป เลยยอมซื้อราคาแพง ซึ่งราคาจะตกอยู่ที่ตัวละ 50-80 บาท พี่จะเลือกตัวที่มีสภาพดีๆ เนื่องด้วยพี่เป็นผู้หญิงทำให้พี่จะคิดถึงสรีระของผู้หญิงส่วนใหญ่ โดยพี่จะเน้นไปที่สะโพกกับความกว้างของขากางเกง เพราะผู้หญิงไทยมักจะมีปัญหาเรื่องสะโพกกับต้นขาที่ใหญ่ กางเกงร้านพี่จะมีรอบเอวตั้งแต่ 24-42 นิ้ว และทุกตัวที่ซื้อกลับมา พี่จะต้องเอามาส่งแก้ทรงกางเกง และทำความสะอาด ซึ่งตรงนี้ก็จะเป็นต้นทุนที่สูงขึ้นอีก"



กำไรต่ำแถมเน้นการบริการ
"ลูกค้า ส่วนใหญ่จะชอบกางเกงยีนส์ขาสั้นที่ร้านพี่มาก เพราะราคาถูกและสภาพดีทุกตัว ส่วนใหญ่ก็จะมีคำถามว่า พี่ขายได้ยังไงตัวละแค่ 170 บาท เพราะแถวๆ นั้นจะขายอยู่ที่ 250 บาทขึ้นไป อย่างที่บอกไป ต้นทุนค่ากางเกงยีนส์อย่างเดียวก็เกือบหนึ่งร้อยบาทแล้ว ยังจะมีค่าเช่าที่กับค่าแรงอีก แถมพี่ก็ชอบลดราคาให้ลูกค้าก่อนต่อด้วย พี่จะบอกลูกค้าเสมอว่า นี่คือกางเกงยีนส์มือสอง ราคาที่ตั้งจะไม่สูงมาก แต่พี่จะเน้นขายของให้ได้จำนวนมากๆ และพี่จะซื้อใจลูกค้าด้วยการบริการที่ดี การคุยกับลูกค้าหรือการให้ลูกค้าได้ลองสวมใส่ก่อนซื้อถือเป็นการบริการที่ พี่อยากทำให้ พี่เคยเป็นคนซื้อมาก่อนพี่ย่อมรู้ดีว่าลูกค้าต้องการของดี ราคาถูก และบริการที่เป็นมิตร เมื่อลูกค้าชอบในสินค้าและบริการของพี่แล้ว ลูกค้าก็จะบอกกันปากต่อปาก พากันมาซื้อ ทำให้พี่มีรายได้ต่อวันอยู่ที่ประมาณ 2,000-4,000 บาท ซึ่งถือว่าเยอะและน่าพอใจ เพราะเราขายของแค่ไม่กี่ชั่วโมง"



สนใจอุด หนุนไปได้ทุกวันอังคาร-อาทิตย์ ที่หน้าโรงภาพยนตร์สยาม ใกล้สยามสแควร์ ซ.5 ตั้งแต่เวลา 21.00-23.00 น. หรือโทร.089 988 5334





Be Magazine
ขอขอบคุณ : Be Magazineผู้สนับสนุนเนื้อหา